بررسی رابطه بین وظیفه شناسی با رضایت شغلی و رضایت مسیر شغلی با نقش میانجی بالندگی در کار کارکنان خانه کارگر استان گلستان

این پژوهش به بررسی رابطه بین وظیفه شناسی با رضایت شغلی و رضایت مسیر شغلی با نقش میانجیبالندگی در کار کارکنان خانه کارگر استان گلستان پرداخت. این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و ازنظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی بوده که در نیمه اول سال ۱۴۰۱ انجام شدهاست. روش انجام تحقیق به صورت میدانی و برای ابزارگردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استانداردوظیفه شناسی نعیمی (۱۳۹۲)، رضایت شغلی مینه سوتا (۲۰۱۲)، بالندگی در کار اسپایدز (۲۰۰۷)، رضایتمسیر شغلی بورن (۲۰۱۰) و حمایت سرپرست آیزنبرگر (۲۰۱۰) استفاده شد. جامعه آماری کلیه کارکنانخانه کارگر استان گلستان به تعداد ۲۴۶ نفر که تعداد ۱۴۶ نفر از ۲۴۶ کارمند به عنوان نمونه انتخابشدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از معادلات ساختاری نرم افزار smart pls استفاده شد. یافته هایپژوهش نشان داد بین وظیفه شناسی و بالندگی در کار، بین بالندگی در کار و رضایت شغلی، بینبالندگی در کار و رضایت مسیر شغلی، بین وظیفه شناسی و بالندگی در کار با توجه به نقش تعدیلکنندگی حمایت سرپرستان، بین وظیفه شناسی و رضایت شغلی با نقش میانجی بالندگی در کار و بینوظیفه شناسی و رضایت مسیر شغلی با نقش میانجی بالندگی در کار کارکنان خانه کارگر استان گلستانرابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

وظیفه شناسی ، رضایت شغلی ، رضایت مسیر شغلی ، بالندگی در کار