بررسی رابطه بین احساس معنابخشی به زندگی دانش آموزان و بهزیستی روانی والدین با رفتارهای انحرافی دانش آموزان ابتدایی شهر بندرترکمن

هدف اصلی تحقیق، بررسی رابطه بین احساس معنابخشی به زندگی دانش آموزان و بهزیستی روانیوالدین با رفتارهای انحرافی دانش آموزان ابتدایی شهر بندرترکمن بود. این پژوهش از نظر هدف،کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی پیمایشی - از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهشکلیه دانش آموزان ابتدایی شهر بندرترکمن و والدین آنها به تعداد (۱۰۱۶۷) نفر بودند که حجم نمونهمطابق جدول کرجسی و مورگان برابر ۲۹۰ نفر دانش آموز و والدین آنها به روش تصادفی طبقه ایانتخاب شدند و به پرسشنامه های احساس معنابخشی به زندگی استگر و همکاران (۲۰۰۶)، بهزیستیروانشناختی ریف (۱۹۸۹) و رفتارهای انحرافی دانش آموزان کمالی (۱۳۹۱) پاسخ دادند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون دو و چند متغیره استفاده شد و داده ها با نرمافزار spss تحلیل شدند. نتایج نشان داد: بین احساس معنابخشی به زندگی دانش آموزان با رفتارهایانحرافی دانش آموزان ابتدایی شهر بندرترکمن رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد همچنین بینبهزیستی روانی والدین با رفتارهای انحرافی دانش آموزان ابتدایی شهر بندرترکمن رابطه معکوس و معنیداری وجود دارد. نتایج آزمون فرضیات فرعی نشان داد: بین مولفه های احساس معنابخشی به زندگیدانش آموزان (وجود معنا و جست و جوی معنا) با رفتارهای انحرافی دانش آموزان ابتدایی شهربندرترکمن رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. همچنین بین مولفه های بهزیستی روانی والدین(رشد شخصی؛ ارتباط مثبت با دیگران و پذیرش خود) با رفتارهای انحرافی دانش آموزان ابتدایی شهربندرترکمن رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

احساس معنابخشی به زندگی ، بهزیستی روانی ، رفتارهای انحرافی ، دانش آموزان ، والدین