ارزیابی عوامل موثر بر دوچرخه سواری در شهر کرمان

این مقاله با هدف «اولویت بندی عوامل موثر بر دوچرخه سواری در شهر کرمان» به نگارش درآمده است. پژوهش حاضر، توصیفی و با روش تحلیل عاملی می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۲۷ نفر محاسبه و نمونه گیری با روش تصادفی خوشه ای یک مرحله ای انجام شد. پرسشنامه طراحی شده شامل ۱۴ گویه که در شش دسته اولویت بندی شده اند، می باشد. با فرض در نظر گرفتن غلبه عوامل بازدارنده موثر بر دوچرخه سواری در شهر کرمان بر عوامل برانگیزاننده، آزمون فرضیه، فرضیه مورد نظر را تایید کرده و عامل «عدم فرهنگ پذیری» به عنوان مهم ترین عامل با بالاترین اولویت، عاملی بازدارنده و شاخص «عدم وجود مسیرهای ویژه دوچرخه سواری در شهر» نیز به عنوان شاخصی بازدارنده دارای بالاترین بار عاملی و عامل «بسترسازی اجتماعی پذیرش دوچرخه» که تنها عامل دارای کل شاخص های مثبت است، به کمترین امتیاز نائل شد. با توجه به نتیجه پژوهش، عدم آگاهی از مزایای دوچرخه سواری و عدم توجه به منافع جمعی به عنوان مهم ترین مولفه های تاثیرگذار در دوچرخه سواری در شهر کرمان معرفی می شوند که جزو عوامل فرهنگی در این زمینه محسوب می شوند اما در کل عوامل موثر در سه بعد اجتماعی، محیطی (محیط طبیعی و مصنوع) و فرهنگی قابل بیان است که توجه همزمان به هر سه مقوله، منجر به نهادینه کردن دوچرخه سواری در شهر کرمان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

دوچرخه ، دوچرخه سواری ، شهر کرمان ، عوامل موثر بر دوچرخه سواری