اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی هیجانی فرزندان طلاق

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی هیجانی فرزندان طلاق انجام شد. پژوهش حاضر ازنظر یک تحقیق کاربردی و ازنظر شیوه اجرا یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری این مطالعه را کلیه دانش آموزان دختر فرزند طلاق که در مقطع ابتدایی آموزش پرورش شهر اسکو است در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول تحصیل بودند. نمونه گیری در این پژوهش با استفاده از روش در دسترس بود که تعداد ۳۰ دانش آموزان مقطع ابتدایی از بین جامعه آماری انتخاب شدند. داده های حاصله با استفاده از آزمون کوواریانس چند متغیره و تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد درمان شفقت به خود بر متغیرهای حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی تاثیر معناداری دارد(.(p<۰/۰۵ ضریب اتای به دست آمده نشان داد درمان شفقت به خود تاثیر بیشتری بر متغیر تحمل پریشانی فرزندان طلاق دارد. در پایان این پژوهش پیشنهاد شد مشاوران و روانشناسان در درمان اختلالات روانشناسی فرزندان طلاق از این شیوه درمان استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

شفقت به خود ، حساسیت اضطرابی ، تحمل پریشانی ، فرزندان طلاق