بررسی اثر کاراگینان، عصاره زعفران محتوی نانو ذرات نقره و قارچ تریکودرما هارزانیوم بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 100
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-54-1_011
تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1402
چکیده مقاله:
کاربرد محرک های زیستی در راستای تولید فرآورده های بیولوژیکی سازگار با محیط زیست و در پیوند با کشاورزی نوین می تواند سبب افزایش رشد کیفی و کمی گیاهان و کاهش اثرات تنشهای محیطی بر آنها شود. بهمنظور بررسی اثر محرکها ی زیستی تریکودرما هارزانیوم، کاراگینان و عصاره زعفران محتوی نانو ذرات نقره بر ویژگیها ی مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی بادرنجبویه در سال ۱۳۹۹ به صورت بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان فریدونکنار اجرا شد. این پژوهش شامل ده تیمار شامل: کاراگینان ۱۰۰ پی پی ام، کاراگینان ۳۰۰ پی پی ام، کاراگینان ۶۰۰ پی پی ام، عصاره زعفران محتوی نانو ذرات نقره ۱۲۵ پی پی ام، عصاره زعفران محتوی نانو ذرات نقره ۲۵۰ پی پی ام، عصاره زعفران محتوی نانو ذرات نقره ۵۰۰ پی پی ام، تریکودرما هارزانیوم ۱۰۰ پی پی ام، تریکودرما هارزانیوم ۲۰۰ پی پی ام، تریکودرما هارزانیوم ۴۰۰ پی پی ام و آب مقطر (شاهد) بودند که در مراحل ۴، ۸ و ۱۲ برگی استفاده شدند. ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی در مرحله شروع گلدهی ارزیابی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین طول برگ (۳/۶ سانتیمتر) و عرض برگ (۳/۴ سانتیمتر) از تیمار عصاره زعفران محتوی نانو ذرات نقره با غلظت ۱۲۵پیپیام بهدست آمد که نسبت به تیمار شاهد ۶۱ درصد افزایش داشت. همچنین بیشترین وزن خشک بوته از تیمار کاراگینان در غلظت ۶۰۰ پی پی ام (۵۹ گرم) حاصل شد که نسبت به تیمار شاهد ۹/۴ برابر افزایش داشت. بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی (۱/۷۸ درصد) و بیشترین مقادیر آنتوسیانین (۴/۸۰ میلیگرم در گرم وزن تر) از تیمار تریکودرما هارزانیوم در غلظت ۴۰۰ پی پی ام بهدست آمد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده مهسا حسینی
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
داریوش رمضان
استادیارگروه علوم باغبانی و فضای سبز دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل.
مریم رحیمی
استادیار علوم باغبانی، گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
زینب محکمی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، پژوهشکده کشاورزی، پژوهشگاه زابل
طیبه حدادی
مربی گروه علوم صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :