تاثیرآموزش الکترونیکی مبتنی بر پروژه (PBL) بر خودکارآمدی و درگیری تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی
محل انتشار: فصلنامه فناوری آموزش، دوره: 17، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 107
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEIT-17-4_009
تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1402
چکیده مقاله:
پیشینه و اهداف: روش های سنتی تدریس، دانش آموزان را برای زیستن در قرن بیست و یکم آماده نمی کند. دانش آموزان در قرن بیست و یک باید فراتر از دانش اساسی در زمینه موضوعی حرکت کنند و دنبال موضوعات مهم تری مانند کسب مهارت باشند. درحال حاضر داشتن مهارت خودکارآمدی و ایجاد درگیری تحصیلی توسط دانش آموزان یکی از چالش های نظام آموزشی است. همچنین نظام های آموزش ابتدایی در کشورهای پیشرفته نیز تربیت دانش آموزانی با چنین مهارت هایی را جهت پیشرفت تحصیلی مدنظر قرار می دهند. لذا ضرورت دارد روش های تدریس مناسبی که موجب ارتقای این دو مهارت در یادگیرندگان می شود را مورد بررسی قرار داد و از تمام ظرفیت های موجود در آموزش برخط برای بهبود مهارت خودکارآمدی و درگیری تحصیلی استفاده نمود؛ زیرا استراتژی های تدریس با پیشرفت چشمگیر فناوری در حال پیشرفتند و آموزش و پرورش باید به تدریج تمرکز خود را از فضای فیزیکی کلاس درس به محیط های مجازی منتقل کند. یادگیری مبتنی بر پروژه یک رویکرد یادگیری عمیق و جامع برای تدریس و یادگیری در کلاس است و می توان آن را با یادگیری الکترونیکی تلفیق کرد و برای دست یابی به مهارت های اساسی مانند خودکارآمدی و درگیری تحصیلی از آن استفاده کرد. هدف این پژوهش نیز بررسی تاثیر آموزش الکترونیکی مبتنی بر پروژه ی بر خودکارآمدی و درگیری تحصیلی دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی است.روش ها : روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی سوادکوه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بوده اند که ۳۴ نفر از آن ها (۱۷ نفر در گروه آزمایش و ۱۷ نفر در گروه کنترل) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه درگیری تحصیلی آپلتون و همکاران (۲۰۰۶) و پرسش نامه ی خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (۱۹۹۹) بود.یافته ها: در یافته ها نشانه روشنی وجود داشت که یادگیری مبتنی بر پروژه می تواند دانش آموزان را به یادگیری ترغیب کند و خودکارآمدی و درگیری تحصیلی آن ها را برای عملکرد بهتر در این زمینه تحریک کند. یافته های تحقیق نشان داد آموزش مبتنی بر پروژه در محیط برخط به طور کلی بر خودکارآمدی ( ۰۵/۰P< و۴۶/۴ F=) و درگیری تحصیلی دانش آموزان (۰۵/۰P< و ۹۷/۷ F=) تاثیر مثبت دارد.نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت آموزش مبتنی بر پروژه در محیط برخط برخودکارآمدی و درگیری تحصیلی دانش آموزان در این پژوهش و همچنین افزایش محبوبیت یادگیری مبتنی بر پروژه، باید برای بهبود آموزش و پرورش، معلمان رویکردهای تدریس خود را به سمت آموزش مبتنی بر پروژه سوق دهند. از الزامات این اقدام می توان به توانمندسازی معلمان در حوزه نظام آموزش الکترونیک و طراحی کتاب های درسی متناسب برای یادگیری مهارت ها و آموزش مبتنی بر پروژه اشاره نمود. همچنین پیشنهاد می شود معلمان به دانش آموزان مسئولیت یادگیری و نقش فعال ببخشند؛ زیرا آن ها از طریق یادگیری مبتنی بر پروژه می توانند یادگیری خود را درک کنند، محصولات خود را ارائه دهند که یادگیری و تلاش آن ها را نشان می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید رضا مقامی
گروه تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
فاطمه اسدی
گروه تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
اسماعیل زارعی زوارکی
گروه تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :