تاثیر مهارتهای خودرهبری و خود توسعه گری بر رفتار نوآورانه کارکنان (مورد مطالعاتی شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی)

زمینه و هدف : هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر مهارتهای خودرهبری و خودتوسعه گری بر رفتار نوآورانه کارکنان در شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی است.روش شناسی : روش پژوهش از نظر نتیجه، کاربردی است، از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت، توصیفی پیمایشی و از لحاظ نوع داده ها کمی است. جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق شامل کلیه کارشناسان رسمی شاغل در شرکت مجتمع پارس جنوبی به تعداد ۲۵۰۰ نفر بودند که براساس نمونه گیری نمونه گیری تصادفی طبقهای، ۱۵۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه استاندارد بود. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها توسط صاحبنظران تایید شد و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی با ۳۰ آزمودنی و مقدار آلفای کرونباخ بالاتر از ۰,۷ تایید شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شد و در بخش آمار استنباطی ابتدا از آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای تشخیص نرمال بودن داده ها و آزمون تحلیل رگرسیون جهت آزمون فرضیه ها استفاده شد.یافته ها و نتیجه گیری : یافته های پژوهش نشان داد که مهارتهای خودرهبری(شامل مهارتهای رفتار محور، مهارتهای تفکر سازنده و مهارتهای پاداش طبیعی) و خودتوسعه گری بر رفتار نوآورانه کارکنان در شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی تاثیر معنیدار دارند که این روابط در سطح آلفای ۰,۰۵ معنیدار است.

کلیدواژه ها:

مهارتهای خودرهبری ، مهارتهای خودتوسعه گری ، رفتار نوآورانه کارکنان ، شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی