معنای زندگی در مثنوی معنوی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MEACONF02_214
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1402
چکیده مقاله:
یکی از پرسش های مهمی که همواره برای انسان مظرح بوده و هست ، فلسفه افرینش است که یک پرسش ریشه دار و اساسی است و بشر همواره می خواسته بداند برای چه افریده شده است و هدف از زندگی او چیست ؟ »فلسفه حیات« یا »هدف زندگی « از مسایل مهم انسان شناسی به شمار می رود و یکی از اساسی ترین موضوعات زندگی و معنای زندگی انسان است . پرداختن به معنای زندگی مفهوم اصلی زندگی انسان است ، چرا که زندگی انسان بدون معنا، استمراری نخواهد داشت . امروزه با ظهور مدرنیته و تغییرات در نگرش انسان نسبت به جهان، انسان معاصربه تدریج با بحران معنا” روبرو شده است و وارد یک زندگی کلیشه ای شده که هدف آن چیزی جزء مصرف گرایی بیشتر نیست . در آئین توحیدی اسلام، و بزرگان عرفانی آن همچون مولانا جلال الدین محمد بلخی هدف غایی زندگی انسان را درآخرت گرایی و خدایی شدن و نیل به مظهریت اسماء و صفات الهی که قرب انسان به خداوند را فراهم می سازد، می داند. و این هدف تمام آن چیزی است که معنای زندگی یک انسان را از دیدگاه اسلام تشکیل می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی جعفرزاده
دبیری دانشگاه محقق اردبیلی
هادی قاسم زاده احمدآباد
کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه مازندران
راهب محمدی
کارشناسی ارشد ادیان و عرفان دانشگاه سمنان