بایسته های بازتعریف سیاست خارجی ایدئولوژیک در بستر انقلاب چهارم صنعتی “مطالعه موردی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران”

جهان، اکنون در آستانه ورود به عصر چهارم انقلاب صنعتی است . فناوری های در حال ظهور نظیر هوش مصنوعی ، یادگیری ماشینی ، آنالیز کلان داده، فناوری بلاکچین ، اینترنت اشیاء،سایبورگ و متاورس، در عین ایجاد فرصتهای بی بدیل برای جوامع ، چالش های پرشماری را نیزپیش پای حکومت های ایدئولوژیک می گذراند. این عصر، مدلهای تصمیم گیری سنتی را متحول کرده و بیش از پیش ، نظامهای ایدئولوژیک را در تقابل با جوامع خود، که میل به گریز از اقتدار مرکزی دارند، قرار خواهد داد. در این عصر دستگاههای هوشمند توان یادگیری خودکار خواهند داشت و برای ارتباطات و نیز تامین نیاز افراد جامعه ، گویا دیگر خود تصمیم خواهند گرفت ! در سطح کلان تر، هوش مصنوعی در هر لحظه میزان، ذخایر و منابع یک کشور را برآورد و پیرو آن، سناریوهای مختلف را ارائه می دهد. به دنبال چنین دگرگونی هایی ، حکومت های لیبرال دموکراسی ، پیشگام بوده و به سرعت قوانین و مقررات را منطبق با تحولات این عصر و با تمرکز بر نگران های مربوط به آزادی های مدنی و فردی ، تدوین و تنظیم می کنند، اما برای ساختارهای ایدئولوژیک سوال اساسی این است ؛ چگونه می توان کنترل چنین تکنولوژی هایی را، به گونه ای بدست گرفت که اختلالی در حاکمیت و اقتدارمان بوجود نیاید؟بنابراین پرسش این پژوهش این است ؛ آیا یک سیاست خارجی ایدئولوژی محورمی تواند منافع ملی مورگنتایی را در عصر چهارم انقلاب صنعتی ، بگونه ای که کمترین اصطحکاک را باجهان لیبرال سرمایه داری داشته باشد، تامین نماید؟ این امر چگونه و با چه ساز و کاری میسر خواهد شد؟

کلیدواژه ها:

انقلاب چهارم صنعتی ، ایدئولوژی ، بنیادگرایی ، سیاست خارجی ایدئولوژیک ، منافع ملی مورگنتایی ، لیبرال سرمایه داری