تاثیر روشهای مختلف کشت و زمان نگهداری پس از برداشت بر روی میزان پروتئین سویا رقم DPX

یکی از بهترین مواد غذایی که موجب حفظ انرژی انسان در طول روز می شود، حبوبات است . از میان حبوبات، دانه سویا به دلیل داشتن حدود ۶۰ درصد پروتئین و روغن دارای ارزش غذایی بالا و جایگزین مناسبی برای گوشت می باشد . هدف از این تحقیق بررسی تاثیر روشهای مختلف کشت و زمان نگهداری پس از برداشت بر روی میزان پروتئین رقم DPX سویا بود. برای انجام آزمایش ها از رقم متداول محصول سویا یعنی DPXکه در شرایط کاملا زراعی در شرکت کشت صنعت مغان کشت و پرورش شدند، استفاده شد. مبنای سنجش و ارزیابی روش کار مختلف خاکورزی و نوع کود بر میزان پروتئین در سه بازه زمانی مختلف بود. بعد از نمونه برداری ، محتوای پروتئینی نمونه ها با استفاده از دستگاه کجلدال اندازهگیری شد و محاسبات آماری با استفاده از نرمافزارهای SPSS و EXCEL انجام شد. نتایج نشان داد که بین گروههای (زمان)، (زمان و خاکورزی )، (زمان،خاکورزی و کود) ارتباط معنی دار وجود دارد . پس از زمان، زمان و خاکورزی بیشترین اثر را بر روی میزان پروتئین داشت و تاثیر کود به تنهایی هیچ ارتباط معنی داری را نشان نداد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از هر دو نوع کود، به صورت جداگانه یا ترکیبی ، هیچ اثری بر میزان پروتئین دانه سویا نداشته است .

کلیدواژه ها:

پروتئین ، خاکورزی ، سویا ، کود ، پروتئین ، کجلدال