اثربخشی رویکرد شناختی مبتنی بر آموزه های معنوی بر خود کار آمدی تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی رویکرد شناختی مبتنی بر آموزه های معنوی بر خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان دخترانه گل های بهشت (۴۵۰= N) بود، که در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ در این مدرسه مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری، شامل ۳۰ نفر بود که بطور تصادفی و براساس ملاک های ورود و خروج پژوهش به دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. متغیر مستقل رویکرد شناختی مبتنی بر آموزه های معنوی با تداوم ۳ ماه، تواتر ۸ جلسه و طول جلسه ۶۰ دقیقه بر گروه آزمایش اجرا شد. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه خودکارآمدی زاژاکووا ولینث و استنشهاد (۲۰۰۵) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (انحراف معیار، میانگین) و آمار استنباطی، تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره با اجرای آزمون مفروضه های تحقیق آزمون لوین و آزمون باکس با نرم افزار ۲۴ Spss استفاده شد. یافته ها نشان داد رویکرد شناختی مبتنی برآموزه های معنوی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر اثربخش بوده است (۰۵/۰>p). براساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که رویکرد شناختی مبتنی برآموزه های معنوی از عوامل موثر بر خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر بوده است.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، دختر ، خود رویکرد شناختی مبتنی برآموزه های معنوی.