علاقمند شدن دانش آموزان به ادبیات فارسی

ادبیات عبارت است از مجموعه آثار مکتوب و غیرمکتوب یک ملت که عواطف و احساسات آدمی را تحت تاثیر قرار دهد. دانشی که آیین و چگونگی شرافتمندانه زیستن را به انسان می آموزد و او را به اوج کمال روحی و معنوی هدایت می کند. دانشی که آنقدر عمق دارد که هر بار به آن نزدیک شویم، می توانیم زاویه جدیدی را کشف کنیم و بیشتر بیاموزیم. وقتی با دانش آموزان در مدرسه صحبت می کنیم برخی از آنها درس ادبیات فارسی را دوست ندارند و به آن به عنوان یک درس غیرضروری و دردسرساز نگاه می کنند و علاقمند کردن دانش آموزان به این درس یکی از دشوارترین وظایف معلمان می باشد. درس ادبیات در مدرسه معمولا به شکل خشکی تدریس می شود. متنی پر از کلمات دشوار با معانی و املای جدید مقابل دانش آموز قرار می گیرد و او چنان درگیر حفظ معنی کلمات، شکل املا، ساختار جمله و صنایع ادبی می شود که فراموش می کند می تواند از متن درس لذت ببرد و از تعالیم آن در زندگی اش استفاده کند. این مقاله که با روش مطالعه اسنادی به نگارش در آمده، ما قصد داریم به موانع و راهکارهای انگیزش دانش آموزان نسبت به درس ادبیات فارسی بپردازیم.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، علاقه ، دانش آموز ، ادبیات فارسی ، علاقمند شدن دانش آموزان.