مدلی برای ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی های ایمنی، بهداشت و محیط زیست در صنایع و معادن(مورد مطالعه: معادن و صنایع استان کرمان)

زمینه: بخشی از موفقیت در اجرای خط مشی ها به ظرفیت اجرای خط مشی بر می گردد چرا که ظرفیت را به عنوان توانایی انجام دادن است.هدف: در این تحقیق به شناسایی عوامل منجر به ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی ها و رابطه علت و معلولی بین آنها پرداخته شده است.روش ها: در این پژوهش کاربردی جامعه تحقیق متشکل از۱۵ نفر از خبرگان خط مشی گذاری HSE است که از طریق نمونه گیری غیر تصادفی و هدفمند انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه و پرسشنامه و جهت تحلیل داده ها از تکنیکFMEAو دیمتل فازی استفاده شده است.یافته ها: شاخص حمایت سازمان در تدوین و اجرای خط مشی های HSE دارای بیشترین و شاخص ایجاد یکپارچگی ساختار سازمانی در ارتباط با HSE دارای کمترین میزان اثرگذاری بر دیگر شاخصهای ارتقای ظرفیت اجرای این خط مشی ها میباشند.نتیجه گیری: تلاش برای ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی های HSE باید با سرمایه گذاری بیشتر برای ارتقاء کیفی شاخص حمایت سازمان در تدوین و اجرای خط مشی های HSE همراه باشد تا به تقویت شاخصهای دیگر بینجامد. تمرکز بر حضور بادوام خبرگان موثر در حوزه HSE در سازمان و ایجاد ثبات مدیریتی می تواند زمینه ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی های HSE را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

اجرای خط مشی ، ایمنی و بهداشت کار ، FMEA ، TOPSIS ، دیمتل ، فازی