بررسی رابطه مولفه های مدیریت دانش با کارآیی و اثربخشی (عملکرد تولید)

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین مولفه های مدیریت دانش (شامل: دانش آفرینی، جذب دانش، سازماندهی دانش، ذخیره دانش، انتشار دانش، به کارگیری دانش) با کارایی و اثربخشی تولید (عملکرد تولید) انجام شده است. روش پژوهش از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نظر هدف، کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش را مدیران عملیاتی و فنی کارخانجات منتخب کاشی و سرامیک استان یزد تشکیل داده اند. حجم نمونه مطابق با رابطه کوکران برآورد شد و این تعداد به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه استاندارد در مقیاس پنج ارزشی لیکرت با عناوین پرسشنامه مدیریت دانش با ضریب پایایی ۹۱۰/۰، پرسشنامه عملکرد تولید که شامل دو بعد کارایی تولید با ضریب پایایی ۹۲۳/۰ و اثربخشی تولید با ضریب پایایی ۷۴۵/۰ بوده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آماری متناسب همانند ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین مولفه های مدیریت دانش با کارایی و اثربخشی تولید (عملکرد تولید) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، کارایی تولید ، اثربخشی تولید ، عملکرد تولید ، کارخانجات کاشی و سرامیک