اثر کرونا بر توسعه کسب و کار آموزش الکترونیک (ضریب نفوذ آموزش های الکترونیک)

این مقاله به بررسی اثر کرونا بر توسعه کسب و کار در آموزش الکترونیک طی بهار و تابستان سال ۱۴۰۱ می پردازد. هدف از این مطالعه بهره-گیری از دوره های آموزش الکترونیک و در عمل ضریب نفوذ این ابزار در دوره کرونا می باشد در این مدل، شامل هزینه درک شده، مفید بودن، تجربه دانش آموختگان، آموزش ذینفعان، شرایط تسهیل کننده، آگاهی، اضطراب شخصی، اعتماد به آموزش الکترونیک، آگاه سازی، اعتبار احساس شده و رضایت درک شده به عنوان سازه ها ی برونزا (متغیر مستقل) و سود مندی درک شده، ادراک سهولت استفاده، ریسک درک شده و نفوذ اجتماعی درک شده به عنوان متغیر میانی(مستقل و وابسته و هم درونزا و هم برونزا ) و ضریب نفوذ آموزش الکترونیک درونزا (متغیر وابسته) فرض شده است. داده های مرتبط با هر یک از سازه ها با چند گویه با پاسخ های پنج پیوستاری از جامعه آماری والدین دانش آموزان به تعداد ۳۲۰ نفر گردآوری شده و مدل مفهومی با کمترین مربعات جزئی بررسی و تحلیل های لازم صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بدلیل کرونا استفاده از آموزش الکترونیک با ضریب ۹۸ درصد نسبت به سایر عوامل تاثیر بسیار بالایی داشته و همچنین ضرایب دیگر به ترتیب نفوذ اجتماعی درک شده، سودمندی درک شده، ریسک درک شده و ادراک سهولت با ضرایب ۶۵/۰، ۶۰/۰، ۰۷۰۳/۰ و ۰۱۷۵/۰ بر نفوذ آموزش الکترونیک تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

کووید۱۹ ، ضریب نفوذ ، آموزش الکترونیک ، توسعه کسب و کار ، حداقل مربعات جزئی