بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی و تعدیل سازی دولت بر تمایل بر سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تمایل بر سرمایه گذاری، می تواند با توجه به الگوهای اعتماد سرمایه گذاری در بازار زمانی بلندمدت، باعث افزایش دارایی های نقدی شرکت ها شود. هر چقدر کیفیت اقلام تعهدی در راستای افزایش اعتماد بیش از حد به مدیریتی باشد؛ به همان نسبت می توان انتظار داشت که باعث ایجاد حساسیت جریان های نقدی سرمایه گذاری در جهت مثبت در شرکت ها شود. هزینه سرمایه؛ به عنوان یکی از عواملی می باشد که باعث می شود مشوق های مالیاتی تحت تاثیر قرار گرفته و در دوره های کوتاه مدت با توجه به ایجاد نوسانات ارزش شرکت، باعث افزایش و کاهش میزان سرمایه اجتماعی در شرکت ها شود. تمایل بر سرمایه گذاری با توجه به فرصت های رشد موجود در شرکت ها؛ بر توانایی مدیران تاثیر گذاشته و با توجه به معیارهای مربوط به سود تقسیمی، می توان انتظار داشت اگر تعدیل سازی دولت در شرکت ها افزایش پیدا کند، سطح مطلوب سرمایه گذاری در نقطه بهینه قرار گیرد. این پژوهش از نوع مطالعه کتابخانه ای و تحلیلی- علی بوده و مبتنی بر تحلیل داده های تابلویی است. در این پژوهش اطلاعات مالی ۱۰۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ بررسی شده است. نتایج تحقیق در ارتباط با تایید فرضیه اول پژوهش نشان می دهد که سرمایه اجتماعی بر تمایل بر سرمایه گذاری شرکت ها تاثیر مستقیم و مثبتی می گذارد. در نهایت نتایج تحقیق در ارتباط با فرضیه دوم پژوهش حاکی از آن بود که تعدیل سازی دولت بر تمایل بر سرمایه گذاری شرکت ها تاثیر معکوس و منفی ای می گذارد. در همین ارتباط، کیفیت حسابرسی، نقش تحلیل گران مالی، مشاوران سرمایه گذاری و نقش نظارتی شرکتها همراه با تحقیقات مرتبطی درجهت توسعه فعالیت آنها پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، تعدیل سازی دولت ، تمایل بر سرمایه گذاری ، داده های تابلویی