تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده- محور بر دانش، نگرش و عملکرد مراقبین بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: مراقبت از بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس) تنش زیادی برای مراقب و خانواده ایجاد میکند. اجرای یک برنامه توانمندسازی به خودکنترلی و اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه منجر می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده- محور بر دانش، نگرش و عملکرد مراقبین مبتلایان به ام.اس انجام شد.   روش تحقیق: این مطالعه با طراحی کارآزمایی بالینی بر روی ۷۰ مراقب بیمار مبتلا به ام.اس در دو گروه آزمون و شاهد انجام شد. برنامه توانمندسازی خانواده- محور در طول سه ماه اجرا و پرسشنامههای دانش، نگرش و عملکرد پس از تکمیل، جمعآوری و دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS (ویرایش ۵/۱۱) و آزمونهای آماری استنباطی در سطح معنیداری ۰۵/۰>P تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: بر اساس آزمون تی مستقل، بین میانگین نمرات دانش، نگرش و عملکرد گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله اختلاف معنیداری وجود نداشت (۰۵/۰ (۰/۰۰۱=P). همچنین میانگین نمرات دانش، نگرش و عملکرد مراقبین گروه آزمون سه ماه بعد از مداخله، به صورت معنیداری افزایش یافت (۰۰۱/۰=P)؛ در حالی که در گروه شاهد اختلاف معنیداری وجود نداشت (۰۵/۰   نتیجه گیری: توانمندسازی مراقبین بیماران مبتلا به ام.اس، منجر به افزایش آگاهی، درک و مهارت شده، ایشان را در امر مراقبت کارآمد یاری داده و منجر به بهبود ایفای نقش میشود. طراحی و اجرای برنامههای موثر و ایمن برای مراقبین بیماران مزمن توصیه میگردد .

کلیدواژه ها:

Family-centered empowerment model ، Knowledge ، Attitude ، Skill ، Caregivers ، Multiple Sclerosis ، الگوی توانمندسازی خانواده- محور ، دانش ، نگرش ، عملکرد ، مراقب ، مولتیپل اسکلروزیس