فراوانی عوامل باکتریال پنومونی وابسته به ونتیلاتور و الگوی مقاومت دارویی آن در بیماران بخش مراقبت های ویژه

سابقه و هدف: پنومونی وابسته به ونتیلاتور (VAP) در بین عفونت های بیمارستانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی عوامل باکتریال پنومونی وابسته به ونتیلاتور و الگوی مقاومت دارویی آن در بیماران بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه گذشته نگر، پرونده بیماران بستری که در بخش مراقبت های ویژه در سیر بستری دچار پنومونی وابسته به ونتیلاتور شدند، به صورت مقطعی بررسی شد. در آزمایشگاه های بیمارستان های تحت مطالعه، شناسایی کلنی باکتری های رشد یافته براساس استانداردهای میکروبیولوژیک و بیوشیمیایی صورت گرفت. از روش انتشار دیسک در آگار مطابق با دستورالعمل موسسه استاندارد CLSI جهت ارزیابی الگوی مقاومت دارویی ایزوله ها استفاده شد. یافته ها: از ۱۰۷ بیمار، ۱۴ نفر (۱۳ درصد) سابقه بستری (در طی سه ماه گذشته) قبل از این بستری را داشتند. شایع ترین بیماری زمینه ای در بین بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی، فشارخون بالا و دیابت بود. شایع ترین علل بستری بیماران، علل قلبی، کووید ۱۹ و سپسیس بود. شایع ترین میکروارگانیسم جداشده شامل انتروباکتر۲۳/۴ درصد و کم ترین فراوانی در میکروارگانیسم ها شامل پروتئوس و استافیلوکوکوس ساپروفیکوس هر کدام با (N=۱) بوده است. به طور کلی در بین میکروارگانیسم های گرم منفی بررسی شده بیش ترین حساسیت مربوط به کلیستین بوده است. استنتاج: شناسایی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و عوامل خطر پنومونی مرتبط با ونتیلاتور در درمان موثرتر و کاهش عوارض این بیماری موثر است. داده های اپیدمیولوژیک محلی باید در همه مراکز جمع آوری شود، زیرا این اطلاعات درمان تجربی اولیه با آنتی بیوتیک ها را هدایت می کند و از ایجاد سویه های مقاوم تر (MDR) جلوگیری می کند. در نتیجه عوارض و مرگ و میر مرتبط با VAP را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

ventilator-associated pneumonia ، antibiotic resistance ، nosocomial infection ، پنومونی وابسته به ونتیلاتور ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، عفونت های بیمارستانی