ارتباط سلامت دهان با خطرسقوط سالمندان تحت درمان با همودیالیز

سابقه و هدف: بهداشت نامناسب دهان و دندان و سقوط از مشکلات رایج در دوره سالمندی می باشند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین سلامت دهان و دندان با خطر سقوط در سالمندان تحت درمان با همودیالیز انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ۴۰۰ نفر از سالمندان تحت درمان با همودیالیز در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال ۱۳۹۸ با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های جمعیت شناختی، «شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان» (GOHAI)، «ارزیابی خطر سقوط مورس» بود که با پرسش شفاهی توسط محقق تکمیل شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS۲۱ و با آزمون های مجذور کای و رگرسیون لجستیک تک متغیره و چند متغیره، در سطح معنی داری ۰/۰۵>P تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: ۴۰۰ نفر با میانگین سنی ۶/۴۲ ±۶۹/۱۸ سال در مطالعه شرکت داشتند و زنان (۵۰/۳ درصد) بودند. میانگین نمره سلامت دهان ۵/۳± ۴۱/۵ و خطر سقوط ۳۱/۴ ± ۷۲/۱۵ به دست آمد (۰/۰۰۱>P) نتایج حاصل از آنالیز مدل تک متغیره رگرسیون لجستیک نشان داد وضعیت تعداد دندان < ۱۰ و نمره سلامت دهان < ۴۳/۵، ارتباط معنی داری با خطر سقوط دارد(۰/۰۳۱P=). در افراد با تعداد دندان <۱۰ در مقایسه با افراد با تعداد دندان >۱۰، شانس خطر سقوط ۱/۴۴ برابر بیش تر است. همچنین در افراد با نمره سلامت دهان < ۴۳/۵، در مقایسه با موارد با نمره بیش تر، شانس خطر سقوط ۱/۶۴ برابر بیش تر است. استنتاج: هر چه سالمندان از سلامت دهان ودندان کم تری برخوردار باشند احتمال خطر سقوط در آن ها افزایش می یابد. پیشنهاد می شود در برنامه ریزی و اجرای اقدامات پیشگیری کننده، توجه به سلامت دهان و دندان و ویزیت های دوره ای دندانپزشکی در دستور کار قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

aged ، renal dialysis ، oral health ، accidental falls ، سالمندی ، همودیالیز ، سلامت دهان ودندان ، سقوط