اپیدمیولوژی سیتومگالوویروس در بیماران تحت همودیالیز

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل بیماریزا در بیماران مبتلا به نقص ایمنی، افرادی که نیاز به انتقال منظم خون دارند و بیماران نارسایی کلیوی تحت همودیالیز، سیتومگالوویروس(CMV) است. هدف از این مطالعه تعیین اپیدمیولوژی سیتومگالوویروس در بیماران همودیالیزی در شهر ساری بود. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر طی سال های ۹۷-۱۳۹۶ و بر روی ۱۸۰ بیمار همودیالیزی در دو مرکز مرجع شهر ساری انجام شد، روش نمونه گیری ، سرشماری بود. بیماران از نظر مشخصات اجتماعی، تاریخچه و مدت زمان انتقال خون، طول مدت و فراوانی همودیالیز در هفته درنظر گرفته شدند. از تمامی بیماران، نمونه خون جمع آوری شد و پس از سانتریفیوژ، نمونه های سرمی با روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA)، از نظر ایمونوگلوبولین  Gاختصاصی CMV (CMV-IgG) آزمایش شدند. از آزمون های Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney و Kruskal-Wallis و آنالیز توصیفی شامل محاسبه فراوانی داده های کیفی و میانه به همراه چارک ۷۵-۲۵ برای داده های کمی استفاده شد. یافته ها: از مجموع ۱۸۰ بیمار، ۹۳ نفر (۷/۵۱ درصد) مونث و ۸۷ نفر (۳/۴۸ درصد) مذکر بودند و میانگین سنی آن ها ۵/۶۱ سال (۴/۱۴ ±) بود. تمام بیماران(۱۰۰ درصد) از نظر CMV-IgG مثبت بودند. طی این مطالعه ارتباطی بین تیتر آنتی بادی و جنس، سن، دوره دیالیز، مدت زمان دیالیز، تعداد دیالیز در هفته، انتقال خون، پیوند کلیه، عفونت HBV و HCV یافت نشد(۰۵/۰ P->). استنتاج: یافته های مطالعه فراوانی بالایی را برای CMV-IgG مثبت در بیماران همودیالیزی نشان داد (۱۰۰ درصد). با توجه به پتانسیل پیشرفت عفونت CMV در بیماران مبتلا به نقص ایمنی (به ویژه در افراد تحت همودیالیز)، برای جلوگیری از عواقب نامطلوب باید برنامه های غربالگری انجام شود.

کلیدواژه ها:

CMV ، cytomegalovirus ، hemodialysis ، transfusion ، renal transplantation ، سیتومگالوویروس ، همودیالیز ، انتقال خون ، پیوند کلیه