اثرات ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری بر تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی

سابقه و هدف: با توجه به افزایش موارد مقاومت دارویی و عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای رایج در بیماری تریکومونیازیس، تلاش برای یافتن داروی جایگزین به ویژه با منشا طبیعی ضروری است. لذا مطالعه حاضر، با هدف بررسی اثرات ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری بر تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی طراحی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که به صورت برون تنی انجام شد سوش استاندارد تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت TYM تغییر یافته کشت داده شد. ترکیبات موجود در اسانس رزماری با گاز کروماتو گرافی مشخص و برای تعیین سمیت سلولی، از سلول های ماکروفاژ رده J۷۷۴.A.۱ استفاده شد. ارزیابی میزان مهار رشد انگل با تهیه غلظت های سریالی ۱۰، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ میکرو گرم بر میلی لیتر از اسانس و نانو امولسیون رزماری طی۱، ۲ و ۳ ساعت با سه بار تکرار انجام شد. یافته ها: اسانس و نانو امولسیون رزماری اثر مهاری بر رشد تریکوموناس داشت و در غلظت ۱۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر در طول سه ساعت به ترتیب۱ /۹۶ درصد و ۱۰۰ درصد مهار رشد را نشان داد. هم چنین اشکال اسانس و نانو امولسیون در این غلظت بر روی ماکروفاژها هیچ گونه سمیتی نداشته اند. استنتاج: با توجه به اثرات مطلوب ضد تریکومونایی اسانس و نانو امولسیون گیاه رزماری این گیاه، می تواند به عنوان کاندید مناسبی جهت ارزیابی اثرات درمانی بر روی مدل حیوانی مطرح باشد.

کلیدواژه ها:

Trichomonas vaginalis ، Rosmarinus officianalis ، essential oils ، nano-emulsion ، in vitro ، تریکوموناس واژینالیس ، رزماری ، اسانس ، نانو امولسیون ، برون تنی