کارکرد بازی سازی در آموزش دستور زبان فارسی (بحث ترکیب وصفی و اضافی)

زبان فارسی زبان رسمی و حافظ وحدت و هویت ملی کشور ماست . بنابراین زبان آموزی در دوره ی ابتدایی از اهمیتفراوانی برخوردار است، در ایران تدریس زبان و ادبیات فارسی، عادتا با تکیه بر روش های سنتی همراه بوده و در نظامآموزشی سنتی نیز بر روش های غیر فعال تاکید می شود که در نتیجه، انگیزه و علاقه دانش آموزان برای آموختن از بینمیرود، با توجه به اهمیت بحث آموزش، یکی از چالش هایی که در این حوزه مطرح است، استفاده از شیوه های تدریسفعال همراه با بازی است. آموزش لذت بخش رویکردی است که در آن دانش آموزان بازی می کنند و آموزش با شوقبیشتری انجام می گیرد. امروزه روش تدریس فعال، می تواند به عملکرد و پیشرفت بیشتر دانش آموزان کمک کند. دراین مقاله با استفاده از انجام پژوهشی به" کارکرد بازی سازی در آموزش دستور زبان فارسی (مبحث ترکیب وصفی واضافی)" می پردازیم و به همین منظور، محقق یکی از مدارس پسرانه ابتدایی منطقه یک، استان تهران را انتخاب نموده ودو کلاس را به عنوان نمونه برگزید، کلاس اول با روش تدریس سنتی و کلاس دوم با روش تدریس بازی مورد بررسیقرار گرفت، مباحث ترکیب وصفی و اضافی در تعداد جلسات مشخص در هر دو کلاس تدریس شد و در نهایت طبقآزمون به عمل آمده نتیجه ی روش تدریس همراه با بازی با میانگین ۸۹.۱ % و روش تدریس سنتی با میانگین ۵۶.۶ % قبولیاعلام گشت .

کلیدواژه ها:

آموزش زبان فارسی ، دستور زبان فارسی ، بازی سازی ، ترکیب وصفی و اضافی ، تدریس با بازی