حریم خصوصی فیزیکی افراد در آیینه فقه امامیه و حقوق ایران
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های فقهی، دوره: 9، شماره: 0
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 87
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JORR-9-0_004
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
حریم خصوصی، قلمرو و محدوده ای از اعمال و ویژگی های هر شخص است که برای عموم آشکار نیست و در وهله نخست به فرد معینی اختصاص دارد و وی نیز تمایل به افشای آن ندارد. اشخاص هیچ گونه ورود و نظارت دیگران بر این فضا را برنمی تابند و نسبت به ورود غیر واکنش نشان می دهند. این مفهوم تاکنون در حقوق اسلامی و حقوق ایران به صورت مستقل بحث نشده است. قانونگذار ایرانی نیز با عنایت به بی سابقه بودن این موضوع در فقه و حقوق ایران، به صورت ناقصی تنها به شناسایی برخی مصادیق این حق پرداخته است. به حریم خصوصی فیزیکی به عنوان یکی از ابتدایی ترین مصادیق حق بر حریم خصوصی به صورت پراکنده ای در قوانین مختلف اشاره شده است. این مقاله، به بررسی وضعیت نحوه حمایت قانونگذار از حریم خصوصی فیزیکی اشخاص در فقه شیعه و حقوق موضوعه ایران و طرح حمایت از حریم خصوصی می پردازد.
کلیدواژه ها:
حریم خصوصی ، حریم خصوصی فیزیکی ، حریم خصوصی پوشش ، حریم خصوصی جسمانی ، حریم خصوصی محل زندگی ، حریم خصوصی محل کار
نویسندگان
سجاد شهباز قهفرخی
عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد- وکیل پایه یک دادگستری