پدیدار شناسی تجارب زیسته نوجوان سازگار و ناسازگار با ادراک ارتباط والد فرزندی

خانواده در اجتماعی کردن فرزندان نقش موثری دارند. سنسن نوجوانان دوره ای است که شخص با تغییرات جسمس و روانی زیادی همراه است و نحوه تعاملات وی با والدین بر نگرش و ادراک وی تاثیر گذار می باشد . این پژوهش با هدف بررسی تجارب زیسته نوجوان سازگار و ناسازگار با ادراک ارتباط والد فرزندی در ناحیه دو همدان به روش پدیدارشناسانه با پرسشنامه و مصاحبه عمیق صورت گرفت. یافته های پژوهش به نحوه ادراک مثبت نوجوان از خود، والدین و تعامل ثبت و منفی اشاره نمود که در قالب مضامین حس پذیرش و کارآمدی ، والدین به روز وآگاه نسبت به نیاز فرزند ، داشتن مشارکت و صمیمت در گفتگو در نوجوانان سازگار و عکس این موارد در نوجوانان ناسازگار رده بندی گردید. از جمله مفاهیم استخراج شده در این پژوهش میتوان به دوست داشتن خود احساس موفقیت در امور، پذیرش اشتباهات؛ توجه و تشویق کلامی و غیر کلامی، رفع نیازهای فرزند، داشتن اطلاعات بروز ،گذراندن اوقات و تفریح با هم، مشارکت در تصمیم گیری، حمایت از فرزند در اجتماع، بیان آزادانه احساسات و عواطف اشاره نمود . نتایج پژوهش به ارتباط موثر والدین در برخورد با تنوجوان و ادراک شکل گرفته در ذهنیت نوجوان دست یافت .

کلیدواژه ها:

نوجوان ، والدین ، خانواده ، سازگار ، ناسازگار