بررسی و ارائه راهکارهایی برای دانش آموزان دچار مشکل دیرآموزی

دیر آموز به افرادی گفته می شود که ، عقب ماندگی ذهنی ندارند اما دارای محدودیت یادگیری هستند. سن عقلی و ذهنی این گونه افراد از سن شناسنامه ای آنها کمتر است.کودکان دیر آموز گروهی از کودکان هستند که بهره هوشی معادل ۷۰ تا ۸۵ دارند و حدود ۶/۱۳ درصد کل جمعیت را تشکیل می دهند. این گروه از کودکان دارای هیچ گونه علامت جسمی یا ظاهری مشخصی نیستند و به جز در امور تحصیلی و فعالیتهای پیچیده ذهنی که ممکن است با شکست مواجه شوند در سایر امور زندگی می توانند مستقل عمل کرده و موفق شوند . اغلب محققان و متخصصان بر این اعتقادند که اگر چه افراد دیرآموزممکن است نیازهای آموزشی ویژه داشته باشند با این حال برای جایابی در سیستم آموزشی ویژه مناسب نیستند و باید در مدارس عادی آموزش ببینند. (زهرا توان ۹۴)آنها تمرکز و دقت کافی، رغبت به کارهای فکری و ابتکاری ندارند و قادر به برنامه ریزی و اجرای نقشه برای خود و دیگران نیستند ، ولی ممکن است با تمرین و ممارست در کارهای عملی و تا حدودی هم تئوری موفق باشند. معمولا تشخیص و شناسایی این افراد با مشکلاتی روبرو هست; چرا که آنها در ظاهر مشکلی ندارند و در بسیاری از موقعیتها مانند فعالیتهای عملی و اجتماعی رضایت بخش عمل می کنند، ولی در مهارتهای تحصیلی مانند خواندن و ریاضیات همانند همسالان عادی خویش موفق نیستند در این پژوهش سعی بر این است که واژه دیر آموز تعریف و بررسی شود و همچنین عوامل تشدید کننده و تضعیف کننده این عارضه ، مورد بحث قرار گیرد. در این کار سعی بر این است که راهکار هایی را که در مورد دیرآموزی یکی از دانش آموزانم به کار بسته ام را با همکاران گرامی به اشتراک بگذارم ، باشد که توانسته باشم کمکی هر چند ، نا چیز در راه گسترش علم و دانش انجام داده باشم.

کلیدواژه ها:

دیر آموز ، دانش آموزان دیر آموز ، عملکرد ذهنی و هوشی ، راه کارهای آموزشی