بررسی سطح آگاهی پزشکان عمومی شاغل در استان مازندران از بیماری لپتوسپیروز و عوامل مرتبط با آن در سال ۱۳۹۰

سابقه و هدف: لپتوسپیروز شایع ترین بیماری مشترک بین انسان و حیوان در دنیا است که در استان مازندران هم اندمیک می باشد. تشخیص زودرس این بیماری که بر پایه علایم و نشانه های بالینی و یافته های آزمایشگاهی است، دشوار می باشد. پزشکان عمومی خط اول مراجعه این بیماران هستند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی سطح آگاهی پزشکان عمومی شاغل در استان مازندران از بیماری لپتوسپیروزیس بود. مواد و روش ها: دریک مطالعه توصیفی و مقطعی، میزان آگاهی ۴۰۰ پزشک عمومی در مورد بیماری لپتوسپیروز مطالعه شد. از این تعداد ۲۸۱ مورد مرد (۲۵/۷۰ درصد) و بقیه زن بودند. پرسشنامه ای شامل ۱۵ سئوال ۴ گزینه ای توسط پژوهشگر در اختیار این پزشکان قرار گرفت و کلیه افراد مورد مطالعه طی ۳۰ دقیقه به سوالات پاسخ دادند. یافته ها: سطح آگاهی ۶۶ درصد از پزشکان خوب بود. بین سن و جنس پزشکان و سطح آگاهی آن ها از این بیماری رابطه معنی داری وجود نداشت. بیشترین اطلاعات پزشکان در مورد راه های انتقال و پیشگیری لپتو سپیروز بود. استنتاج: با توجه به آن که طیف وسیعی از پزشکان عمومی در استان ما نسبت به این بیماری وبه خصوص روش های تشخیص بیماری دارای میزان آگاهی به نسبت پایینی می باشند، برگزاری باز آموزی های مکرر در این زمینه ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Knowledge ، leptospirosis ، genaral physician (GP) ، میزان آگاهی- لپتوسپیروز- پزشکان عمومی