اثربخشی شیوه داستان گویی بر اشتیاق تحصیلی و بهبود مهارتهای خواندن دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی شیوه داستان گویی بر اشتیاق تحصیلی و بهبود مهارت های خواندن دانش آموزان بود. پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه چهارم شهرستان بافق در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۳۲۴ نفر تشکیل داد که از بین آن ها تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جای دهی شدند. آزمودنی های گروه آزمایش در ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای گروهی، تحت آموزش داستان گویی قرار گرفتند؛ در حالی که در این مدت گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. همه شرکت کنندکان قبل و پس از آموزش پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز (۲۰۰۴) و پرسشنامه مشکلات یادگیری ویلکات و همکاران (۲۰۱۱) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری در نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون در متغیرهای اشتیاق تحصیلی و مشکلات خواندن وجود داشت و آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون از اشتیاق تحصیلی بالاتر و مشکلات خواندن کمتری برخوردار بودند. براساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش داستان گویی تاثیر معنی داری بر اشتیاق تحصیلی و مهارت های خواندن دانش آموزان دارد و در برنامه های آموزش و پژوهش باید توجه ویژه ای به آن شود.

کلیدواژه ها:

داستان گویی ، اشتیاق تحصیلی ، مهارت های خواندن