مقایسه دو روش بیهوشی عمومی تکنیک آپنه با ونتیلاسیون کنترله در لیزر درمانی مجاری هوایی فوقانی برمیزان افزایش Petco۲، کاهش Spo۲، تغییرات همودینامیک و زمان لیزر درمانی

سابقه و هدف: اشعه لیزر به دلیل برش ظریف همراه با هموستاز، شرایط استریل و کاهش عوارض بعد از عمل جراحی های راه هوایی را آسان نموده ولی در مجاری هوایی فوقانی به دلیل نزدیکی لوله تراشه با محل عمل خطر اشتعال و سوختگی لوله تراشه و بافت های اطراف آن وجود دارد که خطر آن در هر عمل جراحی به حدود ۵/۰ تا ۵/۱ درصد می رسد. این مطالعه عوارض دو روش بیهوشی عمومی تکنیک آپنه و ونتیلاسیون کنترله مداوم با لوله پوشش دار رادر بیمارستان امیر اعلم تهران درسال های ۷۸تا ۷۹ بررسی می کند.مواد و روش ها: دو گروه ۲۲ نفری از بیماران کاندید لیزر درمانی در سنین ۱۰ تا ۶۰ سال و ASA ۱ تا ۲ با وزن کمتر از ۱۰۰ کیلو گرم را با دو روش فوق تحت بیهوشی عمومی قرار دادیم. داروهای القای بیهوشی و نگهداری آن در هر دو گروه یکسان بود. مانیتورینگ ها شامل الکتروکاردیوگرافی (NIBP, ECG) پالس اکسی متر وکاپنوگراف بود.یافته ها :تغییرات همودینامیک هر دو گروه یکسان بود ودر هیچ مورد هیپوکسی یا دیس ریتمی نداشتیم. در گروه تکنیک آپنه اکثر اعمال جراحی در ۲ تا ۳ نوبت آپنه انجام می شد که هر آپنه ۲ تا ۴ دقیقه طول می کشد. در گروه تکنیک آپنه Petco۲ در انتهای آپنه ۳۸ تا ۴۷ میلی متر جیوه بود. زمان لیزر درمانی گروه آپنه ۹ تا ۱۰ دقیقه کوتاه تر از گروه لوله پوشش دار بود.استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش در گروه تکنیک آپنه هیپوکسی، دیس ریتمی و هیپوکاپنی خطرناک و طولانی مدت نداشتیم و به دلیل حذف لوله تراشه از محیط عمل، لیزردرمانی به راحتی و بدون خطر آتش سوزی و با زمان کمتر انجام می گیرد. جراح نیز محیط عمل مناسب و بدون خطر خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

Laser surgery ، Petco۲ ، Âpnea ، Ventilation ، Respivarory tract diseases ، بیهوشی عمومی ، جراحی لیزری ، آپنه (تکنیک) ، ونتیلاسیون ، بیماری های مجرای تنفسی