آیا اوروگرافی ترشحی بر سونوگرافی برای تشخیص سنگ های حالب ارجحیت دارد؟

سابقه و هدف: تظاهرات بالینی سنگ های انسداد دهنده حالب بسیار آزار دهنده است. عفونت، هماتوری و نارسایی کلیه از عوارض آن هستند. در چند دهه اخیر روش استاندارد انتخابی در تشخیص علت کولیک حالبی اوروگرافی ترشحی (IVP) بوده است، ولی در بسیاری از موارد کنترااندیکاسیون و محدودیت در انجام آن وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی دقت اولتراسوند و IVP در تشخیص سنگ حالب به عنوان شایع ترین علت کولیک حالبی است. مواد و روش ها: مطالعه به صورت آینده نگر و بررسی قدرت تشخیصی یک ابزار بود. تعداد ۴۱ بیمار با میانگین سنی ۴/۳۹ سال از اردیبهشت لغایت مهر ۱۳۷۸ توسط یک پزشک فوق تخصص اندوارولوژی ارجاع شدند. سونوگرافی توسط یک متخصص رادیولوژی و تفسیر IVP توسط متخصص رادیولوژی دیگر به طور مجزا انجام شد.یافته ها: در این مطالعه، در ۲۷ نفر تعداد ۳۹ سنگ حالب تشخیص داده شد. حساسیت و ویژگی سونوگرافی در تشخیص سنگ های حالب به ترتیب ۸/۸۸ درصد و ۸/۹۲ درصد به دست آمد. در این روش PPV=%۹۶ و NPV=%۸۱.۲ به دست آمد. در مورد IVP حساسیت و ویژگی به ترتیب ۲/۹۶ درصد و ۸/۹۲ درصد بود. در این روش PPV=%۹۶.۲ و NPV=%۹۲.۸ به دست آمد.استنتاج: یافته های این پژوهش سونوگرافی را ازنظر حساسیت و ویژگی در تشخیص سنگ های حالب با IVP کاملا قابل مقایسه و رقابت می داند و با توجه به کنترااندیکاسیون های IVP می توان آن را به عنوان بررسی اولیه پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

Üreteral Stone ، Ültrasound ، سنگ ، هیدرونفروز ، اولتراسوند