بررسی تاثیر آرزوهای شغلی بر فرسودگی شغلی کارکنان با نقش تعدیلگری قابلیت فردی کارکنان (مورد مطالعه: اداره کل آموزش وپرورش استان خراسان شمالی)

هدف: هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آرزوهای شغلی بر فرسودگی شغلی کارکنان با نقش تعدیلگری قابلیت فردی کارکنان می باشد. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ جمع آوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، شامل ۲۲۰ کارمند می باشد که ۱۴۲ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده با فرمول کوکران انتخاب گردید. به منظور بررسی فرضیات مطرح شده در مطالعه حاضر، از پرسشنامه آرزوهای شغلی )شاین، ۱۹۸۵ (، پرسشنامه فرسودگی شغلی )مسلش، ۱۹۸۱ ( و پرسشنامه مدل بلوغ قابلیت کارکنان P-cmm )واتس هامفری وهمکاران، ۱۹۸۰ ) استفاده شد . روایی این پژوهش با تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن بوسیله آلفای کرونباخ تایید شده است و روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد استفاده ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی فرضیات دو متغیره و رگرسیون چندگانه برای بررسی فرضیات سه متغیره می باشد. یافته ها: بین آرزوهای شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه معنادار وجود دارد و همچنین با انجام رگرسیون چندگانه، قابلیت فردی در این معادلات به عنوان تعدیل کننده است. نتیجه گیری: مدیران اداره کل آموزش وپرورش بر روی افزایش سطح آرزوهای شغلی بیشتر تمرکز نمایند؛ زیرا افزایش سطح آرزوهای شغلی کارکنان در سازمان علاوه بر اینکه موجب کاهش فرسودگی شغلی شده منجربه بهبود عملکرد کارکنان سازمان نیز شده است و سطح رضایتشان را از کارشان افزایش میدهد، با توجه به نتایج این تحقیق روحیه قابلیت فردی افراد را نیز در سازمان بهبود می دهد که همین امر موجبات بهبود عملکرد سازمانی را فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

آرزوهای شغلی ، فرسودگی شغلی ، قابلیت فردی ، مدل بلوغ قابلیت کارکنان