خطرهای خیرخواهی: تبیین و تحلیل اصل بیشینه سازی خیر در اخلاق هنجاری و نقد جان رالز بر آن

این مقاله، نخست، اصل «بیشینه سازی خیر» را تبیین و تحلیل می کند و سپس نقدهای گوناگون رالز را بر آن مطرح می کند. رالز نخستین فیلسوفی است که، علاوه بر طرح انتقادهای منسجم و نظام مند از این اصل، نظام جامع جایگزینی را نیز ارایه می کند. باوجوداین، آثاری که در این حوزه نوشته شده اند به ویژه آثار فارسی غالبا از یک جهت بسیار مهم رنجورند و آن عدم تفکیک جبهه های مختلف و گاه موازی رالز برای حمله به گونه های گوناگون این اصل است. این مقاله، با تفکیک نقد رالز در بخش های ۵ و ۶ در فصل یکم از قسمت یکم نظریه ای درباره عدالت از نقد او در بخش های ۲۷، ۲۸، ۲۹ و ۳۰ در فصل سوم از قسمت یکم آن، نشان می دهد که اولا نقد رالز بر تفسیر مبتنی بر «بیشینه سازی سرجمع کلی خیر/فایده» با نقد او بر تفسیر مبتنی بر «بیشینه سازی میانگین خیر/فایده» متفاوت است و ثانیا رالز از دو راه کار مختلف برای نقد این اصل  استفاده می کند که یکی از آن دو مستقل از نظریه ایجابی او (عدالت انصافی) است و دیگری وابسته به آن.

کلیدواژه ها:

اصل بیشینه سازی خیر ، غایت گرایی ، حق ، آزادی ، رالز