بررسی کارگاهی اثر کلینکر انباشتی (دپو) بر عملکرد سیمان در بتن

یکی از معضلات صنعت بتن، مصرف سیمان های حاصل از سایش کلینکر انباشتی و مانده در کارخانه های سیمان است کهطی سال های اخیر به علت محدودیت گاز و برق در کارخانه های سیمان و توقف کوره های تولید کلینکر بیشتر شده است.کلینکر انباشتی در معرض رطوبت است و هیدراسیون سطحی آن باعث کاهش کیفیت سیمان می گردد. لذا یک عملیاتآزمایشگاهی مطابق با واقعیات کارگاهی طراحی گردید. طی این مطالعه ، ۱تن کلینکر تازه و ۱تن کلینکر انباشتی حدود ۲سالمانده (پرتلند نوع ۲) تهیه و آنالیز شدند. سپس ۵ نمونه سیمان ساخته شدند که به ترتیب حاوی ۰%، ۱۰%، ۲۵%، ۵۰% و%۱۰۰ کلینکر مانده (انباشتی) بود. جهت یکنواخت سازی، نرمی در هر ۵ نمونه سیمان تا حد امکان ثابت شد و شاخص بلینm۲/kg ۱۰±۳۰۰ لحاظ گردید. آزمایش های بلین، زمان گیرش، مانده روی الک های ۹۰ و ۴۵ میکرون، مقاومت فشاری ملاتاستاندارد، تعیین آهک آزاد، کسر ناشی از سرخ شدن (LOI) و آنالیز شیمی (XRF) بر روی همه نمونه ها انجام شدند.همچنین ساخت مخلوط های بتنی با اسلامپ ثابت صورت گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که در سیمان حاوی ۱۰ % کلینکرمانده، مقاومت فشاری ملات استاندارد و بتن ۲۲ روزه به ترتیب حدود ۱% و ۳% کاهش یافته و زمان گیرش حدود ۵ دقیقهافزایش می یابد. این مقایسه برای سیمان حاوی ۵۰ % کلینکر مانده نشان داد که مقاومت فشاری ملات و بتن ۲۸ روزه به ترتیبحدود ۱۴ % و ۱۶ % کاهش یافته و زمان گیرش حدود ۴۵ دقیقه افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

کلینکر هوازده ، سیمان ، بتن ، مانده ، دپو