ارتباط کارایی فنی با سطح زیرکشت مزارع گندم دیم شهرستان اهر

محدودیت منابع تولید لزوم پرداختن به بهره وری و کارایی واحدهای کشاورزی از جمله محصول گندم را بیش از پیش نمایان میکند. نظربه اینکه شهرستان اهر بالغ بر ۱۰ درصد سطح زیرکشت گندم دیم استان آذربایجان شرقی را به خود اختصاص میدهد، لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی کارایی فنی گندم دیم و ارتباط آن با سطح زیرکشت در شهرستان اهر انجام شد. برای این منظور اطلاعات لازم از ۲۲۶کشاورز گندمکار در سال زراعی ۹۹-۱۳۹۸ جمع آوری گردید. نتایج تخمین تابع تولید کاب داگلاس مرزی تصادفی به همراه تابع عدمکارایی نشان داد، عوامل تولید بذر، کود حیوانی و ماشین آلات بر میزان تولید گندم تاثیر معنیداری دارد. متوسط کارایی فنی گندمکارانمورد مطالعه ۶۴/۵ درصد برآورد گردید. مواردی نظیر سطح زیرکشت، استفاده از علفکش، استفاده از کود فسفاته، داشتن فرزندان با تحصیلات دانشگاهی، انجام به موقع عملیات زراعی و وجود آفت سن در مزرعه اثر معنیداری بر کارایی کشاورزان گندمکار داشتند. بدینترتیب استنباط میگردد که رابطه مثبت بین کارایی فنی و اندازه مزرعه (سطح زیرکشت) گندم دیم منطقه مورد مطالعه وجود دارد. از اینرو اتخاذ تدابیری که سبب افزایش سطح زیرکشت کشاورزان گردد به ارتقای کارایی فنی و نهایتا سودآوری محصول میتواند کمک نماید.

کلیدواژه ها:

تابع مرزی تصادفی ، سطح زیرکشت ، کارایی فنی ، گندم