بررسی عوامل موثر بر ایجاد اعتماد اولیه نسبت به اجرای اقدام های حفاظتی از منابع آب و خاک در بین شالیکاران (مطالعه موردی: بخش لشت نشاء، استان گیلان)

آب و خاک دو منبع طبیعی ارزشمند هستند که بشر باید از آنها در برابر تخریب یا آلودگی محافظت کند. روشها و تکنیک های مختلفیوجود دارند که باعث کاهش روند تخریب و آلودگی آب و خاک میشوند که به طور کلی، به اقدامات حفاظت از آب و خاک مرسوم اند. دراین مطالعه برای اولین بار در ایران، عوامل موثر در شکل گیری اعتماد اولیه به منظور پذیرش اقدامات حفاظتی آب خاک، در بین شالیکارانیکه در منطقه لشت نشاء، واقع در شمال ایران اشتغال دارند، مورد بررسی قرار گرفت. از آنجا که وجود هر نوع رابطه بین دو شخص حقیقییا حقوقی مستلزم وجود اعتماد است، از الگوی اعتماد اولیه ( ITM ) به عنوان یک الگوی مفهومی مستقل استفاده شد. متغیرهای مورداستفاده در این مطالعه عبارتند از: شهرت شرکت، میل به اعتماد، تضمین ساختاری درک شده، انتظار عملکرد، انظارات نسبت به تلاش، سنو اندازه مزرعه. به منظور ارزیابی الگوی مفهومی (زیرا بخش اعظم این پژوهش از مولفه های نگرشی تشکیل شده است) و متغیرهای ذکرشده، از مدلسازی معادلات ساختاری ( SEM ) و نرم افزار SMART-PLS۳ استفاده شد. متغیر انتظارات نسبت به تلاش دارای بیشترینتاثیر در میان متغیرهای موجود در الگوی مفهومی این مطالعه بود. پیشنهاد این پژوهش این است که نهادهای مسئول در زمینه کشاورزیبرای روشن شدن بیشتر کارایی و اثربخشی اقدامات حفاظتی آب وخاک، به برگزاری کنفرانس ها و گردهمایی هایی را در مناطق روستایی باحضور کارشناسان آب و خاک و همچنین شالیکاران، مبادرت ورزند.

کلیدواژه ها:

آب ، خاک ، اقدامات حفاظتی ، اعتماد اولیه ، انتظارات نسبت به تلاش