تحلیل میزان نفوذ اجتماعی مدیران گروه های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی

مقدمه: یکی ازجلوه های مناسبات انسانی، تعامل انسان ها با یکدیگر است. مهم ترین نکته ای که در ارتباطات ومناسبات بین انسان ها مطرح است، اتخاذ بهترین راه و روش برای تعامل بهتر، ترغیب بیشتر و نفوذ در دیگران است. یکی از جنبه های بسیار مهم رفتار اجتماعی متقابل، نفوذ اجتماعی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین مولفه های نفوذ اجتماعی مدیران گروه از دید اعضای هیات علمی و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی در دانشگاه علوم پزشکی در سال ۸۸-۱۳۸۷ بود. روش بررسی: نفوذ اجتماعی شامل یازده مولفه می باشد.روش مورد استفاده جهت انجام این پژوهش، روش توصیفی– همبستگی وجامعه ی آماری عبارت از کلیه ی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۸۸-۱۳۸۷ شامل  ۶۴۵ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم، ۱۰۴ نفر از اعضای هیات علمی به عنوان نمونه، انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ی استاندارد نفوذ اجتماعی از yukl، شامل ۴۴ گویه در مقیاس پنج درجه با توجه به ویژگی های جمعیت شناختی (جنسیت، تاهل، سن، تحصیلات و سابقه ی مدیریت)تنظیم گردید و ضریب پایایی آن ۸۳/۰به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون آماری ضریب همبستگی Cramer استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی نشان داد که بین هیچ کدام از مولفه های نفوذ و خصوصیات دموگرافیک به غیر از سابقه ی مدیریت، رابطه ی معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت هر چه سابقه ی مدیریت در میان اعضای هیات علمی بیشتر باشد، میزان استفاده از مولفه های نفوذ توسط مدیران بیشتر است. واژه های کلیدی: تحلیل؛ رفتار اجتماعی؛ دانشگاه ها.