مطالعه ی آزمایشگاهی ستون لاغر بتن آرمه با مقاطع دایروی و مربعی تقویت شده باکامپوزیت C F R P با روش شیارزنی تحت بار دارای خروج از مرکزیت

تقویت ستون ها به عنوان یکی از ارکان اصلی سازه ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در مورد رفتار ستون های بتن آرمه ی لاغر محصور شده با F R P، مطالعات آزمایشگاهی کمتری نسبت به ستون های کوتاه تقویت شده با آن انجام شده است. مطالعات پیشینیان مبین افزایش مقاومت ستون با تقویت آن به وسیله ی F R P است، اما از ظرفیت F R P به طور کامل استفاده نشده و ستون در معرض ناپایداری و کمانش قرار می گیرد. هدف تحقیق حاضر، بررسی رفتار ستون های لاغر بتن آرمه با مقاطع دایروی و مربعی، تقویت شده با کامپوزیت طولی F R P با روش شیارزنی بوده تا اثرات ناشی از لاغری که در سایر روش های تقویت مشاهده می شود، کاهش یابد. نتایج حاکی از آن است که نمونه های تقویت شده به روش شیارزنی، افزایش باربری بیشتری نسبت به نمونه های تقویت شده به روش E B R ارائه می دهد. افزایش ظرفیت باربری نمونه های E B R و E B R O G نسبت به نمونه های شاهد در مقاطع دایروی به ترتیب برابر با ۳۲٫۳ و ۶۳٫۱ درصد و در مقاطع مربعی به ترتیب برابر با ۲۷٫۹ و ۶۸٫۸ درصد است. همچنین نسبت به نمونه های شاهد، روش شیارزنی در مقایسه با روش تقویت E B R، لنگرهای ثانویه را به میزان بیشتری کاهش می دهد. روش شیارزنی شکل پذیری را نسبت به نمونه های بدون تقویت و تقویت شده به روش E B R افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

مطالعه ی آزمایشگاهی ، ستون لاغر بتن آرمه ، اثرات ثانویه ، ستون دایروی ، ستون مربعی ، کامپوزیت F R P ، تقویت