بررسی عملکرد ریحان Ocimum basilicum L.)) و کنجد (Sesamum indicum L.) در ترکیب های مختلف کشت مخلوط از طریق شاخص های رقابتی

به منظور بررسی کشت مخلوط ریحان (Ocimum basiilicum L.) و کنجد (Sesamum indicum L.) آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی ۸۹- ۱۳۸۸ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نسبت-های مختلف کاشت (:P۱ تک کشتی ریحان، :P۲ ۷۵% ریحان+ ۲۵% کنجد، P۳: ۵۰% ریحان+ ۵۰% کنجد، P۴: ۲۵% ریحان+ ۷۵% کنجد و P۵: تک-کشتی کنجد) بودند. در این آزمایش ترکیب های ۵۰%ریحان+۵۰% کنجد و ۷۵%ریحان+ ۲۵% کنجد از حداکثر عملکرد مخلوط (به ترتیب ۸۰/۱۱۴۱ و ۷۵/۱۰۹۸ کیلوگرم در هکتار) و کارایی استفاده از زمین (به ترتیب ۳۳/۱ و ۲۹/۱ LER=) برخوردار بودند. همچنین ترکیب ۵۰% ریحان+ ۵۰% کنجد با دارا بودن بیشترین ضریب ازدحامی (۴۹/۱Kbasil=) و غالبیت (۱۹/۰- Abasil=) موجب افزایش حدود ۲۰ درصدی عملکرد ریحان در مخلوط نسبت به تک کشتی آن گردید. به علاوه حداکثر ضریب غالبیت (۸۵/۰Asesame=) و ۹۷% افزایش عملکرد کنجد در مخلوط نسبت به کشت خالص آن، در ترکیب ۲۵% ریحان+ ۷۵% کنجد مشاهده شد. در مجموع، با توجه به توان رقابتی بالای گیاه کنجد در کشت مخلوط، نسبت کاشت ۵۰% ریحان+۵۰% کنجد و ۷۵% ریحان+ ۲۵% کنجد از بهترین عملکرد برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

افت واقعی عملکرد ، ضریب غالبیت ، نسبت برابری زمین