ارزیابی شاخص های باربری زمین های سست بهسازی شده با گروه ستون سنگی

در مقاله حاضر به روش عددی اجزای محدود، تاثیر عوامل مختلف بر کارایی گروه ستون های سنگی در افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست زمین های سست به سازی شده مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این تحقیق عوامل مختلفی چون نسبت سطح ستون سنگی، سختی مصالح و مشخصات مقاومتی و مکانیکی ستون سنگی و خاک در مقیاس گروه مورد بررسی قرار می گیرد تا میزان تاثیر این عوامل در طراحی و به سازی زمین های سست مشخص شود. در این مطالعه بیش از ۱۵۰ تحلیل عددی به روش سه بعدی اجزای محدود در حالات مختلف و با متغییرهای متفاوت برای خاک و ستون سنگی از نظر آرایش، مشخصات هندسی و فنی انجام گرفته است تا تاثیر این متغییرها قابل درک و بیان باشد. یکی از مهم ترین اهداف این مقاله بررسی اثرات گروه ستون سنگی و متغیرهای مختلف بر ظرفیت باربری زمین های سست به سازی شده می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد استفاده از ستون های سنگی تاثیر قابل توجهی بر افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست زمین های سست دارد. میزان این افزایش با زیاد شدن نسبت سطح ستون سنگی به خاک به دلیل افزایش برهم کنش ستون ها تشدید می گردد. افزایش ضریب الاستیسیته و زاویه اصطکاک داخلی مصالح ستون و هم چنین ضریب پواسون خاک در اطراف ستون ها، تاثیر قابل ملاحظه ای بر افزایش ظرفیت باربری دارند در حالی که با افزایش نسبت پواسون ستون های سنگی، افزایش چندانی در ظرفیت باربری دیده نمی شود. هم چنین بالابودن نسبت سطح جایگزینی (نسبت مساحت ستون ها به مساحت کل زمین) علاوه بر افزایش ظرفیت باربری، سبب تشدید شیب تاثیر پارامترهای سختی و مقاومتی خاک و ستون بر افزایش ظرفیت باربری می گردد که این موضوع موید تاثیر گروه می باشد.

کلیدواژه ها:

بهسازی خاک ، روش اجزاء محدود ، ستون های سنگی ، الگوهای شکست ، ظرفیت باربری