تاثیر محلول پاشی ریزمغذی های آهن، روی و کلسیم بر عملکرد دانه و روغن ارقام کنجد

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی ریزمغذی های آهن، روی و کلسیم بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ۷ رقم کنجد در سال زراعی ۱۳۸۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شاهد انجام شد. آزمایش به صورت کرت­های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار اجرا گردید. عامل اصلی شامل ۴ عامل محلول سولفات آهن، سولفات روی، نیترات کلسیم و تیمار شاهد (آب) و عامل فرعی شامل ۷ رقم کنجد (یکتا، ورامین ۲۳۷، کرج ۱، برازجان ۲، جیرفت ۱۳، بوشهر ۲ و داراب ۱۴) بودند. نتایج تجزیه واریانس اختلاف های معنی داری را بین ۴ تیمار ریزمغذی در مورد صفات تعداد دانه در کپسول، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بوته، درصد روغن و عملکرد دانه و روغن نشان داد، ولی اثر متقابل رقم در ریزمغذی برای هیچ کدام از صفات به جز درصد روغن (۰۱/۰P<) معنی دار نشد. عنصر روی بیش ترین تاثیر را بر عملکرد دانه (۳۷/۱ برابر)، تعداد دانه در کپسول (۳۰/۱ برابر) و عملکرد روغن (۴۱/۱ برابر) در مقایسه با تیمار شاهد داشت. بیش ترین همبستگی بین عملکرد دانه با تعداد دانه در بوته (۹۵/۰) و تعداد کپسول در بوته (۹۳/۰) مشاهده شد. با تجزیه رگرسیون گام به گام ۴ صفت تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه، تعداد شاخه های فرعی و تعداد دانه در کپسول به ترتیب وارد مدل رگرسیونی شدند. در این آزمایش عناصر کلسیم و روی بیش ترین تاثیر را در افزایش درصد روغن و عملکرد دانه و روغن کنجد داشته و دو رقم بوشهر و برازجان با بالاترین عملکرد دانه و عملکرد روغن  به عنوان بهترین ارقام معرفی شدند.

کلیدواژه ها:

سولفات آهن ، سولفات روی ، کود ، روغن ، نیترات کلسیم