عارضه ‎یابی خط مشی گذاری تخصیص منابع در نظام بانکی دولتی کشور با روش فراترکیب

پژوهش حاضر با فرض وجود عارضه در خطمشیگذاری تخصیص منابع در نظام بانکهای دولتی کشور، با هدف عارضهیابی آن اجرا شده است. این پژوهش برمبنای هدف، کاربردی است و طی ۳ گام و یک فرایند چندمرحله ای اجرا شده است. گام نخست، شناخت و تبیین طرح پژوهش انجام شد. در گام دوم، با توجه به یافته های گام نخست، ابتدا مصاحبه ها تدوین شد و در ادامه با استفاده از رویکرد کیفی (روش دلفی) به مدلسازی وجوه مختلف عارضهیابی و پیاده سازی خط مشی های حوزه منابع پولی و تخصیص آن پرداخته شد. خبرگان و صاحبنظران دانشگاهی در موضوع پژوهش و نیز خبرگان بانکهای ملی و سپه، جامعه مدنظر بودند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند ارجاعی، ۱۵ نفر در این بخش انتخاب شد. اصلیترین ابزار جمعآوری دادهها مصاحبه عمیق بود. برای افزایش اعتبار درونی، از روش های مثلثی، بررسی های اعضا و بررسی زوجی استفاده شد که ضریب کاپای محاسبهشده ۸۷درصد توافق را نشان داد. بر اساس یافتهها، آسیبها و عوارض تحت عناوین مجریان خط مشی، ساختار قوانین و سازمان های اجراکننده خط مشی، منابع و امکانات، سیاستهای سازمانی، سیاستهای قانونی، فساد سیستمی، گروه های فشار، ذینفعان وابسته، شاخصهای اقتصادی و فرایندهای داخلی، آسیبهای فرایند خطمشیگذاری شناسایی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که ساختار نظام بانکی به تغییرات اساسی نیاز دارد؛ از این رو، باید ساختار جدید متناسب با اهداف تعریفشده در قانون برای سازمان، بازطراحی و نیروی انسانی و تشکیلاتی متناسب با آن جذب شود تا در بستر مناسب جدید، قوانین و سیاست گذاری ها بهخوبی اجرایی شود.

کلیدواژه ها:

خطمشی ، عارضهیابی ، تخصیص منابع ، نظام بانکی کشور