بررسی تاثیر ارزشیابی تحصیلی برکاهش اضطراب دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ارزشیابی تحصیلی برکاهش اضطراب دانش آموزان ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ در ارومیه انجام شد. در این مطالعه یک متغیر مستقل و چهار متغیر وابسته وجود داشت که در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شدند. از این رو برای تحلیل داده ها از مدل تحلیل واریانس برای اندازه گیری مکرر چندمتغیری استفاده شد. جهت بررسی این فرضیه از آزمون Anova استفاده می گردد. اما قبل از انجام این آزمون، پیش شرط آزمون را انجام می دهیم. پیش شرط آزمون بدین صورت است که توزیع جامعه بصورت نرمال باشد. در این پژوهش چهار مولفه شناختی مدنظر قرار گرفت. برای هر مولفه سه جلسه در نظر گرفته شد که با توجه به جلسه معارفه و جمع آوری پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در مجموع ۱۲ جلسه را شامل شد، جلسات آموزشی ۳ بار در هفته و هربار به مدت ۴۰ دقیقه بود که توسط پژوهشگر اجرا شد و حدود ۱ ماه به طول انجامید. جهت جمع آوری داده ها بعد از ارائه توضیحات به دانش آموز، پرسشنامه ها در اختیار وی قرار گرفت و از او خواسته شد تا در کمال دقت و صداقت به آنها پاسخ دهند. بطور کلی دانش آموزانی که از برنامه ریزی استفاده می کنند در انجام تکلیف، یادگیری و عملکرد تحصیلی عملکرد بالایی دارند و بالعکس آن هایی که کنترل و نظارت بر عملکرد خود ندارند از عملکرد پایین تری برخوردارند. از طریق برنامه ریزی، دانش آموزان اولویت تکالیف را تعیین می کنند، پیش نیازهای لازم را برای انجام موفقیت آمیز تکالیف را تشخیص می دهند، و قبل از آنکه تکلیفی را شروع کنند مشخص می کنند چطور آن را انجام دهند که این منجر به افزایش ارزشیابی تحصیلی دانش آموزان می گردد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی تحصیلی ، کاهش اضطراب ، دانش آموزان ، ابتدایی