اثر زمان کاشت و تراکم بوته بر عملکرد دانه و برخی صفات زراعی دو ژنوتیپ نخود کابلی در کشت پائیزه در شرایط دیم استان کردستان

به منظور تعیین مناسب ترین زمان کاشت و تراکم بوته نخود سفید در کشت پائیزه مقایسه ای بین دو لاین نخود Sel۹۳TH۲۴۴۶۰ و ILC۴۸۲ به صورت آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت دو سال زراعی (۸۹-۱۳۸۷) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سارال کردستان انجام شد. کرت های اصلی شامل زمان کاشت در دو سطح (اواسط مهر و اواسط آبان) و کرت های فرعی ترکیبی از تراکم بوته (۲۵، ۳۵ و ۴۵ بوته در مترمربع) و ژنوتیپ (دو لاین نخود) بودند. در سال اول اجرای آزمایش کشت انتظاری لاین Sel۹۳TH۲۴۴۶۰ با تراکم ۴۵ بوته در متر مربع (۱۰۰ کیلوگرم بذر در هکتار) و در سال دوم کشت پائیز Sel۹۳TH۲۴۴۶۰ در تراکم ۲۵ بوته در متر مربع (۶۰ کیلوگرم در هکتار) بیشترین عملکرد دانه را تولید کردند. تجزیه واریانس داده های مرکب نشان داد که در کشت پائیز ژنوتیپ Sel۹۳TH۲۴۴۶۰ با تراکم ۴۵ بوته بیشترین میزان عملکرد دانه حاصل شد و با همین ترکیب تیماری در تراکم ۳۵ بوته در مترمربع (۸۰ کیلوگرم بذر در هکتار) تفاوت معنی دار نداشت. در مجموع لاین Sel۹۳TH۲۴۴۶۰ برتری معنی داری نسبت به ILC۴۸۲ نشان داد و کشت پائیزه در سال های پر باران با پراکنش و پوشش برف مناسب بود. بر اساس نتایج این تحقیق کشت پائیزه لاین Sel۹۳TH۲۴۴۶۰ با تراکم ۳۵ بوته در مترمربع (میزان بذر ۸۰ کیلوگرم در هکتار) بهترین ترکیب تیماری برای توسعه و ترویج کشت پائیزه نخود در شرایط دیم استان کردستان بود.

کلیدواژه ها:

نخود ، میزان بذر ، تحمل به سرما ، وزن صد دانه و ارتفاع گیاه