امکان سنجی سامانه تصویربرداری فراطیفی در تشخیص مقدار آمیلوز برنج

سیستم تصویربرداری فراطیفی به عنوان یک روش غیر مخرب و سریع برای تعیین میزان آمیلوز دانه برنج در این پووش ارائه شده است. کیفیت دانه برنج برای تولیدکنندگان و مصرف کنندگان از اهمیت بالایی برخوردار است و آمیلوز یکی از عوامل اصلی تاثیرگذار بر عطر و طعم برنج است. در این تحقیق بر اساس ترکیب محتوای طیفژی دانه شای برنج و روش های شیمیایی شامل آنالیز اجزاء اصلی و رگرسیون حداقل مربع جزئی یک سیستم تشخیص میزان آمیلوز توسعه داده شده است. به همین منظور، ابتدا برای اییاد تغییر در میزان آمیلوز، دانه های برنج تحت شرایط مختلف خشک و محتوای طیفی نمونه های برنج خشک شده از تصاویر فراطیفی استخراج شد. به منظور بهبود دقت مدل های پیش بینی کننده و کاهش نوفه ها از ترکیب روش های مختلف پیش پردازش و طیف های بهینه استفاده شده است. بررسی ها نشان داد افزایش دمای خشک کردن باعث افزایش میزان آمیلوز می شود که این روند افزایشی در نتایج بدست آمده از نمودار دو بعدی جزء او و دوم اصلی با انتخاب روش پیش پردازش هموارسازی، مشتق دوم و تمرکز میانگین و انتخاب طیف های بهینه در دامنه ۵۰۰ تژا ۸۰۰ نانومتر نیزمشاهده گردید. با استفاده از داده های آموزش و روش اعتبارسنجی متقابل برای مدل پیشبینی کننده رگرسیون حداقل مربع جرئی و با انتخاب روش پیش پردازش و طیف های بهینه، بالاترین دقت با ضریب تبیین آموزش برابر با ۸۹/۹۵٪ و اعتبارسنجی متقابل برابر با ۹۱/۵۹٪ بدست آمد. نتایج حاصل از واسنجی مد نیز نشان داد مد رگرسیون حداقل مربع جزئی با ضریب تبیین واسنجی برابر با ۹۲/۴۸% میتواند با استفاده از محتوای طیفی مقدار آمیلوز دانه های برنج را به درستی پیش بینی کند

کلیدواژه ها:

تصویربرداری فراطیفی ، آمیلوز ، برنج