ژئوپلیتیک، ژئواکونومیک و چشم انداز همکاری ایران و هند در چابهار
محل انتشار: فصلنامه ژئوپلیتیک، دوره: 17، شماره: 63
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 68
فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAG-17-63_003
تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1402
چکیده مقاله:
با آغاز سده بیست و یکم ایران و هند موافقت نامه های زیادی جهت گسترش همکاری اقتصادی و سیاسی با یکدیگر امضا کردهاند. یکی از مهم ترین همکاری های دو کشور، توافق نامه سرمایه گذاری هند در چابهار است. ایران و هند طبق اعلامیه دهلی نو در سال ۲۰۰۳ توافق کردند که بندر چابهار را توسعه بخشند اما توافق نهایی بین دو کشور در می ۲۰۱۶ حاصل شد و در سال ۲۰۱۹ سرمایه گذاری هند در چابهار عملیاتی شد. مقاله حاضر به بررسی دلایل تاخیر سرمایه گذاری هند(۲۰۰۳ تا ۲۰۱۹) در بندر چابهار و چشم انداز همکاری ایران و هند در این بندر می پردازد. روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیق از نوع قیاسی-فرضیه ای است یعنی با استفاده از مفاهیم کلیدی ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک به توصیف و تحلیل مسئله پرادخته می شود. گردآوری داده ها عمدتا به صورت اسنادی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که به رغم منافع و اهداف مشترک ژئواکونومیکی، اما اهداف متضاد ژئوپلیتیکی دو کشور باعث شده تا روند سرمایه گذاری هند در چابهار با تاخیر روبه رو شده و نتایج ملموسی برای آن در آینده تصور نشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Amir Mohammad Haji-Yousefi
دانشیار علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
Hadi Narouei
دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :