بررسی ارزش تغذیه ای و ترکیبات آنتی اکسیدانی ریزسبزی ارقام مختلف ریحان
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 12، شماره: 56
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-12-56_006
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1402
چکیده مقاله:
میکروگرینها (ریزسبزی ها) سبزی های نارسی هستند که پس از رشد اولین برگ های حقیقی برداشت می شوند و ممکن است ارزش تغذیه ای بالاتری نسبت به گیاهان بالغ خود داشته باشند. در تحقیق حاضر ارزش تغذیه ای و ترکیبات آنتیاکسیدانی ۱۳ رقم ریحان در مرحله ریزسبزی بررسی شده است. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال ۱۴۰۱ در دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام گرفت. نتایج نشان داد که ارقام مختلف ریحان مقادیر بسیار متفاوتی از ویتامین ها و رنگدانه های گیاهی در مرحله ریزسبزی دارند. بیشترین میزان کلروفیل در ارقام ویولتا و گنووس و بیشترین کاروتنوئید کل در رقم ریحان مقدس مشاهده شد. محتوای آنتوسیانین ارقام ریحان در آزمایش حاضر بین ۰۷۸/۰ تا ۱۴۸/۰ میلی گرم بر گرم وزن تر متفاوت بود. کمترین محتوای فنل کل در ریحان سبز و بیشترین آن در رقم ناپولتانو مشاهده شد. بیشترین ظرفیت آنتیاکسیدانی در رقم ناپولتانو و کمترین آن در رقم گنووس به دست آمد. همچنین محتوای ویتامین ث در ارقام شب سیاه و ریحان بنفش بالاتر از ارقام دیگر بود. به منظور تعیین مهمترین صفات بیولوژیکی در ایجاد تمایز بین ارقام ریحان از تجزیه به عاملها استفاده شد. سه عامل اول ۹۵/۸۰ درصد از کل تنوع موجود را به خود اختصاص دادند. با استفاده از تجزیه کلاستر ارقام ارزیابیشده در پنج گروه اصلی قرار گرفتند. بهطورکلی نتایج نشان داد که ارقام ریحان در مرحله ریزسبزی منابع مناسبی از ترکیبات آنتیاکسیدانی هستند و تغییرات قابل توجهی در ارزش تغذیه ای ارقام ریحان وجود دارد.
کلیدواژه ها:
Anthocyanin ، Micro-vegetables ، Flavonoid ، Food quality ، Vitamin C ، آنتوسیانین ، ریزسبزی ، فلاونوئید ، کیفیت غذایی ، ویتامین ث
نویسندگان
فردین قنبری
Department of Horticultural Sciences, Faculty of Agriculture, Ilam University, Ilam, Iran.
پریسا محمدیان
Department of Horticultural Sciences, Faculty of Agriculture, Ilam University, Ilam, Iran.
علی چابک
Department of Soil Sciences, Faculty of Agriculture, Ilam University, Ilam, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :