بررسی رابطه یادگیری الکترونیکی و درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول ناحیه ۲ شهر بندرعباس در شرایط اپیدمی کرونا ویروس

هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین رابطه یادگیری الکترونیکی و درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول ناحیه ۲ شهر بندرعباس است. جامعه آماری این پژوهش ۹۸۰۰ نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران ۳۳۹ نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری ادبیات و دادههای تحقیق از مطالعات کتابخانهای، پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو (۲۰۱۳) و پرسشنامه یادگیری الکترونیک واتکینز و همکاران (۲۰۰۴) انتخاب گردید. توزیع داده تمامی متغیرها با استفاده از آزمون اسمیرنوف-کلومگروف مورد بررسی قرار گرفت و نرمال بود که تحلیل دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ انجام گردید. سرانجام نتایج نشان داد که بطور کلی «یادگیری الکترونیکی» با اطمینان %۹۵ با «درگیری تحصیلی» رابطه مثبت و معناداری دارد (۰۵/۰ P-value). همچنین با اطمینان %۹۹، مولفه دسترسی به فناوری در یادگیری الکترونیکی با مولفههای درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول ناحیه ۲ شهر بندرعباس رابطه مثبت و معنادار دارد. دیگر نتایج نشان داد بین «انگیزش در یادگیری الکترونیکی» با مولفه «نیت استفاده» با ضریب همبستگی (۷۱۹/۰ = R) و مولفه «سهولت استفاده درک شده» با ضریب همبستگی (۴۴۲/۰ = R) با اطمینان ۹۵ درصد و در سطح اطمینان (۰۵/۰ P-value) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. اما نتایج آزمون پیرسون در ارتباط بین «انگیزش در یادگیری الکترونیکی» و سایر مولفههای درگیری تحصیلی از قبیل «نگرش» و «مفید بودن درک شده» با اطمینان ۹۵ درصد رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد (۰۵/۰ P-value).

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، درگیری تحصیلی ، نگرش ، دانش آموزان.