بررسی رابطه ی علی بین مصرف حامل های انرژی و ارزش افزوده در بخش صنعت ایران طی سال های ۱۳۸۵-۱۳۴۶

انرژی از عوامل اصلی تولید است.  رشد تولیدات صنعتی با افزایش مصرف حامل های انرژی همراه بوده است.  تبیین رابطه ­ی علی بین این دو، از مباحث مهم اقتصاد انرژی محسوب می­ شود.  بهره برداری کارآمد از منابع انرژی و صرفه جویی در به کارگیری حامل­ های انرژی، به ویژه در بخش صنعت، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.  بنابراین، شناخت نوع رابطه بین تولیدات صنعتی و مصرف انرژی در نیل به این هدف ضروری است.  در این مقاله با استفاده از روش تودا- یاماموتو، به بررسی رابطه ­ی علی گرنجری بین حامل های انرژی مصرفی بخش صنعت و ارزش افزوده ­ی این بخش در ایران طی سال های ۱۳۸۵-۱۳۴۶ پرداخته شده است.  نتایج به دست آمده نشان می دهند که رابطه­ ی علی دو طرفه ای بین مصرف برق و ارزش افزوده ­ی بخش صنعتی و نیز رابطه­ ی یک طرفه ای از ارزش افزوده ­ی بخش صنعتی به طرف مصرف گاز طبیعی و فراورده های نفتی وجود دارد.  براساس این نتایج، سیاست صرفه جویی در مورد گاز طبیعی و فراورده های نفتی را می توان اعمال کرد، بدون آنکه بر ارزش افزوده ­ی بخش صنعتی تاثیر زیادی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده ی بخش صنعت ، حامل های انرژی ، تودا- یاماموتو ، ایران