ارتباط بین پلی‎مورفیسم ژن SLCO۲B۱ و بروز عوارض دارویی ناشی از درمان‎های ضد رتروویروس در بیماران آلوده با HIV-۱

چکیده سابقه و هدف ویروس HIV-۱ و بیماری ناشی از آن از بزرگترین معضلات بهداشتی جهان است. اگرچه درمان‎ های ضد رتروویروسی تحول عظیمی در زندگی افراد مبتلا به وجود آورده اند اما خود این درمان ها نیز با مشکلاتی از جمله بروز عوارض جانبی همراهند. عوارض پس از مصرف انواع داروها همواره به دلایل مختلفی دیده می شوند. یکی از عواملی که در ارتباط با عوارض مورد بررسی قرار می گیرند، پلی مورفیسم های موجود بر سطح ژن ها هستند. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط واریانت های rs۲۷۱۲۸۱۶ و rs۹۴۹۰۶۹ موجود بر ژن SLCO۲B۱ که از مهم ترین انتقال دهنده‎های داروهای ضد رتروویروسی به درون سلول به شمار می آید و بروز عوارض جانبی در افراد HIV-۱ مثبت تحت درمان پرداخته است. مواد و روش ها در یک مطالعه مقطعی، تعیین ژنوتیپ دو پلی‎مورفیسم rs۲۷۱۲۸۱۶ و rs۹۴۹۰۶۹ بر روی ۱۶۱ نمونه DNA بیماران مبتلا به HIV-۱ با روش PCR-SSP انجام شد. اطلاعات بالینی و آزمایشگاهی شامل داروهای مصرفی و عوارض مشاهده شده از پرونده بیماران استخراج شد. ارتباط بین ژنوتیپ‎های مختلف و عوارض جانبی با آزمون کای دو و با نرم‎افزار ۲۶ SPSS  بررسی شد. یافته ها بررسی های انجام شده حاکی از معنا داری ارتباط بین ژنوتیپ AA در پلی مورفیسم rs۹۴۹۰۶۹ و بروز سرگیجه و کهیر در افراد مورد مطالعه بود(۰۵/۰ p<). هم چنین پلی مورفیسم rs۲۷۱۲۸۱۶ ارتباط چشمگیری با بروز عوارض جانبی نشان نداد. نتیجه گیری عوامل مختلفی در بروز عوارض جانبی ناشی از درمان ضد رتروویروسی دخیلند، با توجه به نتایج آماری به دست آمده در این تحقیق، پلی مورفیسم rs۹۴۹۰۶۹ یکی از این عوامل است.

کلیدواژه ها:

Key words: HIV ، Therapy ، Polymorphism ، کلمات کلیدی: HIV ، درمان ، پلی مورفیسم