تعیین رابطه بین"صفا" و "شان" از اصول هنر خوشنویسی با مراتب "لاهوت" و "هاهوت" از مراتب وجودی ابن عربی (مطالعه موردی: قطعه سوره حمد، اثر میر عماد الحسنی)

خوشنویسی و عرفان با یک دیگر ارتباط دارند. در این راستا، هدف پژوهش حاضر این است که نشان داده شود ارتباط بین مولفه های "صفا" و "شان" از اصول دوازده گانه خوشنویسی ایرانی-اسلامی با مراتب "لاهوت" و "هاهوت" از مراتب وجودی ابن عربی چیست. مطالعه موردی تحقیق سوره حمد اثر میر عماد الحسنی بود. روش تحقیق کتابخانه ای و اسنادی است. طبق یافته ها برای رسیدن به صفا خوشنویس می کوشد خط خود را (مانند درون) پیراسته و رها از تقلید صرف کند و آماده شود که درک خود از زیبایی را در عالم ممکن آشکار سازد. بنابراین در این مرحله ابداعی صورت نمیگیرد. همچنین در صفا خوشنویسی اتصال به حق نیست، بلکه آمادگی برای اتصال به حق است. خط خوشنویس در این مرحله کیفیتی فراتر از اصول (هنر خوشنویسی) است و پاکی و سلامت بیشتری دارد. شان نیز جزء دوازدهم از اجزای خوشنویسی و مرتبه متعالی آن است. براثر شان، خوشنویس تجربه ای دیگر را می آزماید که شاید بتوان از آن به عنوان رهایی یاد کرد، رهایی از آنچه مانع وصل او به عین الیقین بوده است.شان، ظهور درونی خوشنویس در هنرش است. او در متن تجربه ای قرار میگیرد که شاید بتوان آن را نوعی خلاقیت ناب دانست. بنابراین می توان بیان داشت مولفه "شان" و "صفا" به عنوان دو ویژگی از ویژگی های دوازده گانه ابن مقله با مفاهیم عرفانی ارتباط دارد.

کلیدواژه ها:

هنر خوشنویسی ، صفا ، شان ، عرفان ، ابن عربی ، مراتب وجود