کاربرد آموزش تاریخ در آموزش مفهوم توسعه پایدار

آموزش توسعه پایدار از مهمترین شاخصه­هایی است که امروزه برای نیل جوامع به توسعه پایدار، مورد توجه قرار گرفته است. با عنایت به این نکته که برنامه درسی جداگانه­ای جهت آموزش توسعه پایدار در مدارس در نظر نگرفته شده است، می توان به آموزش توسعه پایدار از طریق سایر رشته­های درسی امید داشت. یکی از این رشته­ها، رشته درسی آموزش تاریخ می­باشد که در پژوهش حاضر سعی شده است با روشی توصیفی-تحلیلی و با کاربست اسناد کتابخانه­ای، کاربرد آن در آموزش مفهوم توسعه پایدار، تبیین گردد و نیز ویژگی­های یک رشته درسی مطلوب آموزش تاریخ در جهت آموزش توسعه پایدار مشخص شوند. پس از بحث و بررسی، این نتیجه به دست آمد که آموزش تاریخ با کارکردهای انسان­شناسی، امکان درک وضع موجود و امکان پیش بینی آینده را با کاربست قوانین تاریخی، در آموزش توسعه پایدار میسر می­سازد. همچنین ویژگی­های برنامه درسی مطلوب، پرداختن به آموزش تاریخ محلی، عدم غفلت از تاریخ نزدیک و تربیت معلمان تاریخ که آشنا به مفهوم توسعه پایدار باشند، می­تواند اثربخشی آموزش تاریخ را در راستای آموزش توسعه پایدار، افزایش دهد

کلیدواژه ها:

تاریخ ، آموزش تاریخ ، توسعه پایدار ، آموزش توسعه پایدار